Ontmoeting met: Harm van Kessel

Verbaasd draai ik op aanwijzing van "Tom tom Eva" een scherpe bocht naar links, die mensen wonen echt buiten op de Lochtjesweg ! Ik heb mijn "bestemming bereikt" en wordt begroet door 2 honden. Harm van Kessel laat een oom uit, begroet mij en ik mag op de bank in de huiskamer plaatsnemen. Twee computers op tafel en ik pak mijn laptop erbij.

Harm schenkt mij koffie in en gaat van start. "Ik ben 23 jaar en heb 19 jaar in Odiliapeel gewoond. Ik heb veel bij Het Hemelrijk gezwommen. Waar wij met mijn ouders toen woonden, zou er een golfbaan aangelegd worden. Uiteindelijk ging dat niet door, maar toen hadden mijn ouders dit al gekocht. En qua boerderij is het hier mooier, de bouw van de stallen is ook beter. Hoeveel hectare ? 23 ha, allemaal voor koeien, gras en maisland".
Ik vraag hem of hij ook interesse in het boerenbedrijf heeft.

Hij knikt bevestigend: "Altijd al, vanaf toen ik klein was, steeds meehelpen, hoe ouder ik werd, hoe meer ik mocht meehelpen. Mijn ouders hebben altijd gezegd: leer zo lang mogelijk door. Ik heb de HAS gedaan, de Hogere Agrarische School in Den Bosch. Afgelopen zomer heb ik mijn opleiding afgerond, toen ben ik eens verder gaan kijken. Voor 2 man is er geen brood op deze boerderij. Mijn vader is pas 53 en kan het werk nog prima aan. Ik ging me dus oriënteren op een baan buitenshuis. Ik heb gesolliciteerd, waarbij Cehave Landbouwbelang de voorkeur had. Daar ben ik aangenomen en ik werk nu als bedrijfsadviseur rundvee. Het is een veevoederbedrijf en ik heb een interne opleiding van 3 maanden afgerond".
 

Handenwrijvend en naar me lachend: "En nu ben ik sinds twee maanden alleen onderweg. Mijn voorganger was half november gestopt, ik draai nu nog geen volbezetting, maar ik heb het heel goed naar mijn zin. Even kijken of de koffie klaar is", hij springt op. Ondertussen maak ik even kennis met zus Kelly, die achter de computer zit. Zij legt uit dat ze nog een oudere zus hebben, die sinds een jaar de deur uit is en in Mook woont. Aan Harm, die weer is binnengekomen, vraag ik of hij nog iets doet met het vee op de boerderij van zijn ouders.

"s Avonds en in de weekenden help ik, ja hoor, ik vind dat nog steeds prima. Bij ons worden de kalveren opgefokt tot koeien. Neen, ons mam doet niets met de kalveren, dat doen de heren zelf ! Mam doet de melkstal en melkkamer. Je bent met levend materiaal bezig, dat is er mooi aan. Maar bij Cehave ga ik de bedrijven af, ontmoet mensen, geef advies over de melkproduktie, over vet en eiwitten, ik zit dus veel op de weg. Ik adviseer de melkveehouders als het ware over "het recept voor koeien", de verhoudingen in bijv. krachtvoeders. Als de mensen met vragen zitten, zoek ik zo goed mogelijke oplossingen. Er zit heel veel variatie in dit werk".

Hij fronst: "Ik kan ook bij de Rabobank gaan werken, maar dit vind ik toch mooier. Ik ben redelijk praktisch ingesteld en vind dit een mooie combinatie." Zijn ouders, Anton en Bernadette, komen binnen en vertellen over de oplossing van een werkplek buiten de woonkamer voor de computers. Ik vraag naar zijn hobby's.
"Ik ga 1 keer per week naar judo, sinds mijn 6e ? " vragend met opgetrokken wenkbrauwen naar zijn moeder. "Neen, op internet zit ik niet zo veel, meer pretnet. Maar ik ben wel graag onder vrienden, ga in het weekend stappen. Ja, dat doe ik dan in Odilliapeel en Zeeland. De Middenpeelweg is toch echt wel een scheiding. Ik vind het hier fijn en zou me wat meer hier moeten oriënteren, maar in de praktijk komt daar toch te weinig van".
Ik veronderstel dat hij toch wel tevreden over zijn leven is en dat beaamt hij. Bereidwillig poseert hij vervolgens in de koeienstal.

Elly Meijnders